Cameselle Bastos, gran estudoso de Tui e Baiona

Facemos esta particular e ben merecida lembranza do noso vello amigo Cameselle, singularmente, por dúas razóns.

A primeira, pola relación de amizade a propósito do seu nomeamento como ecónomo da parroquia de Santa María de Baredo, relevándome no cargo, en 1975.

A segunda razón da miña sincera gratitude é por ser coautor da guía turística que os dous acordamos facer en 1976 sobre Baiona.

Por todo iso lembramos brevemente a súa ampla biografía. Nace Domingo Cameselle Bastos na cidade de Vigo o 13 de xuño de 1931. Ordénase sacerdote na tamén cidade de Tui o 21 de setembro de 1957.

En 1972, segundo o Nomenclátor Diocesano desa data, foi nomeado capelán do Apostolado do Mar. Pois, certamente, Cameselle, foi un namorado de Baiona, excepcionalmente, da xente do mar. Xa no 1975-76, tal como dixemos, atopámolo como ecónomo de Baredo e capelán das RR. Carmelitas de Sabarís (Ramallosa-Baiona).

No Nomenclátor ou Guía da Iglesia Diocesana de Tui-Vigo, o Sr. Cameselle figura como párroco de Morgadáns e de Peitieiros; subdirector do Museo e Arquivo Histórico Diocesano, así como membro da Comisión Diocesana de Patrimonio Cultural.

En 1990, o bispo monseñor José Cerviño nomeou a Cameselle capelán do convento da Milagrosa de Tui e responsable do culto na Catedral en coordinación coa parroquia e cabildo. Neste mesmo ano, Domingo Cameselle creou o boletín "Pórtico"; así mesmo, foi clave na fundación da Asociación Amigos da Catedral, dándolle así un notable impulso á vida litúrxica do templo.

En 1995 o noso finado amigo, foi nomeado polo bispo monseñor Cerviño, director do Museo e Arquivo Histórico Diocesano en substitución do M.I. Cóengo D. Antonio Hernández Matías.

En 1996, Cameselle Bastos, por razón da súa próxima xubilación, e na Asemblea Xeral da Asociación, deixa as súas funcións na xunta directiva, así como a responsabilidade do culto da catedral de Tui. E aínda, provisionalmente, de 2001-2002, estivo de ecónomo de Baíña e Baredo.

Domingo Cameselle deixa interesantes colaboracións na revista do Museo e Arquivo Histórico Diocesano, en Soberosum de Ponteareas, así como en folletos, tanto sobre a Catedral como en programas de música sacra, exposicións, etc.

Da súa obra de investigación histórico-literaria, cabe destacar: 

-Bayona La Real. Historia, Arte, Turismo (en colaboración, 1976).

-Parroquia de Santa María de Baredo (1997).

-A capela de Santa Liberata-Bayona La Real. (Separata da revista do Museo e Arquivo  Histórico Diocesano de Tui, 1980).

-La Catedral de Tui. Historia y Arte (1993, nº 14). Autores: Cameselle Bastos-Iglesias Almeida. Fotos: Pío García.

Segundo información recollida no blog da Amigos da Catedral de Tui "o 1 de novembro de 2008, Domingo Cameselle Bastos e, logo de varios anos de preparación, profesaba como monxe no mosteiro de Santa María de Sobrado da Orde do Císter, recuperando unha primixenia vocación e onde desempeñou diversas responsabilidades monásticas".

Na visita que lle fixemos o primeiro de xullo de 2012, tal como lle prometera, o noso amigo Domingo, desviviuse no recibimento que nos ofreceu, ensinándonos o histórico e artístico monumento como é o mosteiro de Santa María de Sobrado, dos máis antigos de Galicia, pois a súa fundación data do ano 952.

O reverendo Pai Domingo Cameselle Bastos, finou o pasado día 22 de maio, no mosteiro de Sobrado da orde císter (A Coruña). Se celebraron honores fúnebres polo seu eterno descanso, cando menos, no citado mosteiro e na Santa Igrexa Catedral de Santa María de Tui.

¡Que o noso amigo Domingo viva na paz de Cristo!

Bibliografía consultada:

Diferentes Nomenclátor da Diócese e boletíns soltos.

Faro de Vigo (23-V-2019). 

Diócese de Tui. 

Ler máis

Romaría de Doce Nome de Xesús (Mavia-Loureza)

O sábado 27 do pasado mes de maio o pintoresco barrio de Mavia (Loureza-Oia) honrou ao seu titular da capela, o Doce Nome.

Xa de mañanciña, unha salva de 12 bombas anunciaba as festas. Tampouco faltaron os pasarrúas do grupo de gaitas de danza Virxen do Alivio.

O torreiro da capela e tamén recinto das festas, onde non faltaban nin a cantina nin o posto de venda de rosquillas, atopábanse iluminados, o mesmo que a ermida. Esta, no seu interior, achábase fermosamente adornada con flores e repetidas ofrendas de velóns, simbolizando acción de grazas e tamén quizais novas peticións ao Bon Xesús.

No interior da capela presidía a artística imaxe do titular, o Neno Xesús (coido, imaxe barroca) e tamén a nova imaxe da Nosa Señora de Fátima.

Ás 12:30 horas daría comezo a Santa Misa cantada e oficiada polo cóengo e párroco de Figueiró, Estás e Forcadela, José Luis Portela Trigo. O celebrante da Eucaristía estivo auxiliado polo párroco de Loureza e de Burgueira, Antonio Estévez Fernández. Antes do inicio da misa, este dirixiuse aos fieis presentes manifestándolles que tiña unha mensaxe da señora alcaldesa, Cristina. Non era outro que se lle disculpase por non poder estar presente nesta solemne romaría dos veciños de Mavia, debido a un inesperado compromiso.

Ao final do acto litúrxico, na procesión desfilou en primeiro lugar a imaxe de Nosa Señora de Fátima, levada por mozas do pobo; en segundo, presidindo a mesma, a imaxe do Neno Xesús, o Doce Nome de Mavia, levado tamén por mozos do lugar.

Seguíanlle ás imaxes, o clero, o grupo de gaitas Virxen do Alivio e, por último, os fieis. O itinerario seguido foi o de costume: arredor da capela, ata a chegada ao Cruceiro (unha cruz), voltando para o recinto do santuario.

Chegada aquí a procesión, o sacerdote celebrante, José Luis, sube ao púlpito de de pedra, situado á beira da capela, e pronuncia a correspondente homilía referente ao titular da ermida. Na súa intervención falou do poder espiritual, da súa intercesión divina, como Deus, máxime neste momento tan crítico da Humanidade, máxime cara ao futuro, para a xuventude.A seguir recolleuse na capela a procesión.

De tarde e para amenizar o ambiente cívico-festeiro da verbena, a Comisión de Festas ofreceu os seguintes grupos: Trío Azar e Trío la Clave, que resultaron do agrado de todos.

Ler máis

Jaime Garrido, arquitecto vigués. In memoriam

Fai poucos días -e de parte do presidente do noso Instituto de Estudios Tudenses, Xavier Añoveros Trías de Bes- recibimos a inesperada e triste noticia do pasamento do compañeiro e membro de número do refundado Instituto, Jaime Garrido Rodríguez.

Garrido era respectuoso co patrimonio e vivía a súa profesión. Pouco imos lembrar de Jaime, xa que era notable persoeiro vigués (Bembrive, 1935) no campo das letras. Veterano arquitecto, exemplar e serio investigador ademais de prolífero historiador.

A el teñen moito que agradecer, entre outras, a cidade de Vigo, a vila de Baiona no Val Miñor ou a cidade de Tui no Baixo Miño.

Reunión do Instituto de Estudios Tudenses. (Tui, 2013)

Esta lembranza, humilde recoñecemento e gratitude a Jaime, ten moito que ver na súa sempre novidosa colaboración na nosa revista Castellum Tyde. Singular valoración esta da miña etapa na que fun presidente do Instituto, de 2007 a 2017.

Outro motivo de gratitude ao amigo Garrido é pola súa noble amizade, reflectida, por exemplo, cando lle solicitamos o prólogo para a nosa publicación de 2007. Trátase do libro que titulamos naquela data Memoria histórica da Capela da Madanela no Monte da Pedrada e vestixios dunha fortaleza. Obra que asinei co meu fillo Juan Ramón Martínez Barbosa. Editaron e patrocinaron a mesma as Comunidades de Montes de Barrantes (Tomiño) e de Burgueira (Oia).

Por canto antecede e polo seu amable prólogo que enriquece sen dúbida dita publicación, agradecemos e tamén agardamos que Deus Noso Pai acolla a súa alma na eterna gloria.

Á súa estimada familia a nosa sincera condolencia.

Bibliografía: na revista de Estudos Miñoranos (da que tamén era membro fundador, 2001); Gran Enciclopedia Gallega; Enciclopedia Galega Universal.

Ler máis