PREGOEIRO DAS INTERNACIONAIS FESTAS DO CORPUS CHRISTI DE PONTEAREAS 2017

Tamuxe deu lectura ao pregón do Corpus, tomando o relevo do xornalista da Televisión Española, Roi Groba, pregoeiro en 2016

TAMUXE FOI HOMENAXEADO POLO CONCELLO DO ROSAL NA XXVIII FESTA DO CABAQUEIRO

Condecorado publicamente coa insignia do Concello e cun "Castelao" en recoñecemento "pola súa labor história e de investigación da cultura rosaleira"

EXPOSICIÓN DO XACEMENTO ARQUEOLÓXICO DOS MEDOS (CURRÁS, CONCELLO DE TOMIÑO)

Na imaxe, Tamuxe e Juan Ramón M. Barbosa diante do panel que informa do descubrimento de 1972 realizado polo Equipo Arqueolóxico do Baixo Miño

PRESENTACIÓN DO TERCEIRO NÚMERO DE CASTELLUM TYDE NA ÁREA PANORÁMICA DE TUI

Na imaxe, Xoán M. Tamuxe na compaña do alcalde de Tui, Moisés Rodríguez e os historiadores, membros do Instituto, Xavier Añoveros e Marta Cendón

XOÁN MARTÍNEZ TAMUXE FOI O PREGOEIRO DA VI FESTA DO PERCEBE DE VILADESUSO (OIA)

O alcalde de Oia, Alejandro Rodríguez, -ex alumno de Tamuxe- foi o encargado de dar a benvida ao acto e presentar ao pregoeiro

PRESENTACIÓN DO PRIMEIRO NÚMERO DA REVISTA CASTELLUM TYDE

Na imaxe, Xosé Carlos Valle Pérez, Xoán Martínez Tamuxe e Rafael Sánchez Bargiela

PRESENTACIÓN DO SEGUNDO NÚMERO DA REVISTA CASTELLUM TYDE

Na imaxe, algúns dos membros do Instituto de Estudios Tudenses, asistentes ao acto que se celebrou na Área Panorámica de Tui

TAMUXE, NA REUNIÓN PREVIA DA XXIV FESTA DO CABAQUEIRO 2011

Na imaxe, con membros da Directiva da Asociación Os Cabaqueiros, a concelleira de Cutura e os mestres telleiros

XOÁN MARTÍNEZ TAMUXE, PREGOEIRO DA XVI FESTA LUSO-GALAICA DEDICADA A O ROSAL

Na imaxe, Tamuxe coa súa dona, nos exteriores da Casa da Anta (Lanhelas-Portugal)

Segunda parte da biografía de Manuel Seijo


Esta é a segunda parte da biografía de Manuel Seijo Rodríguez, que iniciamos na anterior entrada do blog.

Debido a unha grave enfermidade no 2012, Manuel Seijo foi relevado polo bispo de todos os seus cargos pastorais.

E na Guía Diocesana do 2015, o noso amigo Seijo, figura por suposto, xa como subilado, e por razón de gratitude da freguesía, tamén como Párroco Honorario.

O noso biografiado vivía ultimamente cun familiar ata o intre do seu pasamento.


Ao caro amigo Seijo fantoulle tempo e circunstancias que non foron propicias, para abordar, como el quería, algúns temas históricos da súa cidade, Vigo. Para elo, con todo interés foi enriquecendo a súa formidable biblioteca cunha notable bibliografía sobre Vigo.

Descoñecemos, dende hai varios anos, se el chegou a escribir, publicar algún traballo ou se deixou algo inédito.

Só temos noticia de dous traballos (colaboracións de prensa). O primeiro, foi a presentación do libro: Bayona La Real ya tiene su Guía Turística, da autoría de Domingo Cameselle Bastos e de Juan Martínez do Tamuxe. (El Pueblo Gallego, enero 1976). Foi asinado así: S.



O segundo artigo foi sobre outro libro: La Vía romana "per loca marítima" por el Bajo Miño y Costa Atlántica. (El Pueblo Gallego, 4 de enero de 1976), que el titulou: "J.M. Tamuje, para los amantes de la Arqueología", que asina: Lic. M. Seixo.

En canto ao xénero literario, periodístico ou poético, coñecemos pequenas mostras, pero que nos ilustran suficientemente para pensar na capacidade do caro amigo Seijo, neste caso para a poesía.


Deste xénero, como exemplo, damos a coñecer unha peza, que despois dunha visita ao monte de Santa Trega, entre o Oceáno e o Miño, que dende Comillas nos remitiu nunha carta.

Nesta foto que amosamos por detrás, o noso amigo, co seu puño e letra, con certa melancoía e fermosa caligrafía, baixo o título Evocación, escribiu: 


O Rvdo. D. Manuel Seijo Rodríguez, segundo información da Diócese de Tui-Vigo, finou á idade de 82 anos, o 22 do pasado outubro do pasado ano 2016.

O bispo monseñor Luis Quinteiro Fiúza, cunha asistenza dunha trintena de cregos e varios centos de fieis, presidiu en Santiago de Vigo a solemne misa polo eterno descanso de D. Manuel Seijo R., Párroco Honorario, celebrada o 24 do citado mes de outubro.

Que o carísimo amigo ¡Vivat cum Christo in aeternum!

Rematamos esta amizosa crónica biográfica con frases de Alberto Cuevas, sacerdote e periodista (na súa mencionada reseña), que di: "Se nos fue así, qué pena, rotas las defensas del vivir y anémico de afectos y cariño, pero ahora el Señor es su Pastor, nada le falta".