Sobrino, asistindo en 1969 ao Congreso da Inmaculada en Bom Xesús de Braga
LEMBRANZA DO XXXIV ANIVERSARIO DO PASAMENTO DO CÓENGO XESÚS GÓMEZ SOBRINO
Nesta ocasión faremos unha breve reseña histórico-biográfica de Jesús Gómez Sobrino, empregando como referencia bibliográfica, entre outras, a completa biografía que fixo o amigo Ernesto Iglesias Almeida e que se recolle no nº3 da revista Castellum Tyde do Instituto de Estudios Tudenses (2010-11), páxina 7; e tamén do texto que figura na “Gran Enciclopedia Gallega”, de X.M.T.
Xesús Gómez Sobrino, naceu na vila da Guarda o 8 de Nadal de 1935, festividade da Inmaculada. Fixo estudos no Seminario Diocesano de Tui, 1947-1952, doutorándose en Dereito Canónico na Universidade Gregoriana de Roma, cuxa tese mereceu un “sobresaínte cum laude”.
Simultaneando con ditos estudos, participou en diferentes cursos de arqueoloxía no “Pontificio Instituto de Arqueoloxía”. Ao regresar de Roma, foi nomeado párroco de Amorín e Currás (Tomiño), así como profesor de Latín e Humanidades no Seminario Menor de Tui.
No ano 1970 atopámolo como profesor do Instituto de Ensino Medio de Tui e no 1973, foi nomeado cóengo da S.I. Catedral de Tui, así como encargado adxunto do Arquivo Catedralicio, Director do Museo Catedralicio e do Arquivo Histórico Diocesano.
Foi cofundador do “Equipo Arqueolóxico do Baixo Miño” en 1968. Participou en diferentes congresos sobre Arte e Historia e foi colaborador e membro de varias institucións, tanto en España como en Portugal.
O amigo Gómez Sobrino foi clave, entre outras melloras culturais da Diocese, tal como dos citados Museo Catedralicio, Arquivo Histórico Diocesano e coa colaboración do EABM, da creación do Museo Diocesano, dos que foi primeiro Director. En 1987 a Agrupación Cultural Guardesa dedicoulle o “Día das Letras Galegas”.
Xesús Gómez Sobrino foi autor de preto dun centenar de traballos monográficos de carácter histórico, xeográfico, arqueolóxico, periodístico, biográfico e relixioso, sendo pregoeiro en repetidas celebracións.
En unión do Equipo Arqueolóxico do Baixo Miño fixéronse interesantes descubertas, como multitude de xacementos arqueolóxicos, estacións rupestres, castros, ou mesmo a vila romana de Currás.
En fin, Gómez Sobrino foi un incansable estudoso e defensor do Patrimonio Histórico, Arqueolóxico e Etnográfico, máxime do Baixo Miño.
O crego, cóengo, M.I. Xesús Gómez Sobrino finou o 8 de decembro de 1986 (curiosamente esta data, a mesma na que naceu no 1935) cando cumpría 51 anos.
Amigo Gómez Sobrino, ¡que vivas na Paz de Cristo!
O noso obxectivo prioritario nesta ocasión é para lembrar, dar a coñecer e definir o contido das súas colaboracións na “Gran Enciclopedia Gallega”.
LOUREDO, San Salvador de (municipio de Mos), en colaboración de Ernesto Iglesias Almeida.
MARTÍNEZ POSE, Manuel. (Mestre da capela e organista da catedral de Tui).
MARTÍNEZ TAMUXE, Xoán (seudónimo de Xoán B. Martínez González. Sacerdote secularizado en 1976, historiador).
MORGADÁNS, Santiago de (municipio de Gondomar).
MOSCOXO, San Paio de. Concello de pazos de Borbén.
MOSENDE, San Xurxo de. (Concello de Porriño).
NOGUEIRA, José Ignacio. (Mestre de arquitectura e canteiro, veciño de Goián-Tomiño).
NOVÁS GAYOSO, Juan Francisco de (mestre de cantería, Pazos de Reis-Tui).
NOVÁS I LEMOS, Domingo Antonio (mestre de cantería, arquitecto de Pazos de Reis-Tui).
NOVÁS I LEMOS, Manuel Francisco de. Mestre de cantería de Pazos de Reis-Tui.
NÚÑEZ GESTOSO, Manuel. Sacerdote de Viseiro (A Estrada), profesor do seminario de Tui, escritor.
PARAMOS, San Xoán de. Concello de Tui. En colaboración de E.I. Almeida.
PAZOS DE REIS, Nosa Señora do Sagrario, Tui. En colaboración de Ernesto I. Almeida.
PÉREZ DE LA ROCHA, Simón Antonio, de Tui. Prateiro especialista da catedral tudense.
PEXEGUEIRO, San Miguel de. Concello de Tui.
PONTELLAS, Santiago de. Concello de Porriño.
RANDUFE, Santa María da Guía de. Concello de Tui.
RIBADELOURO, Santa Comba de. Concello de Tui.
ROLÁN DE SANTA CRUZ, Francisco. Pintor e dourador do Concello da Guarda.
SALVADO Y ROTEA, Rosendo. Bispo de Puerto Victoria (Australia). Natural da cidade de Tui. En colaboración de E.I. Almeida.
TUI. Municipio da provincia de Pontevedra e diocese de Tui-Vigo, en colaboración de Aquilino González Santiso.
VILLA ALONSO, Juan Santos. Sacerdote de Eiras (O Rosal), autor da primeira “Gramática Latina” (1854), profesor do Seminario de Tui.
.JPG)
.JPG)
.JPG)